BNCH

Publieke zitruimte levert een belangrijke bijdrage aan de leefbaarheid van een plek. De BNCH is een bank die is uitgerust met sensoren om op verschillende locaties het gebruik van publieke zitruimte te testen. Met deze bank worden locaties onderzocht om te bepalen op welke plek nieuwe zitruimte het meeste effect heeft.

Door het plaatsen van slimme banken, leren we veel over het gebruik van de publieke ruimte. Bij het ontwerpen van de publieke ruimte, wordt er vaak gekozen voor een paar basiselementen. Hier en daar wat groen, een aantal zitplekken en hopelijk wat speelse elementen. In het beste geval wordt de eindgebruiker betrokken bij het gemaakte ontwerp, maar dan is het participatietraject voorbij en worden aan deze gebruikers eigenlijk geen vragen meer gesteld over het gebruik van de ruimte. Met het BNCH-project hebben we dit volledig omgedraaid, door bij de eindgebruiker te beginnen. We hebben sensortechnologie gebruikt voor het doen van observaties en onderzoek en hebben het experiment omgedoopt tot: de BNCH.

Door de implementatie van sensoren meet de bank continu het gebruik, op iedere geteste locatie. Zo leren we hoe vaak de bank gebruikt wordt en op welke manier. De toegevoegde QR-codes geven gebruikers toegang tot een enquête waar ze hun mening kunnen geven over de bank en over publieke zitplekken in het algemeen.

​Het eerste experiment vond plaats in de binnenstad van Groningen. ​De binnenstad biedt veel mogelijkheden voor het plaatsen van banken. Het is daarom van belang dat je publieke ruimte ontwikkelt die aansluit bij de wensen van de gebruiker. Je moet weten waar, hoe en waarom zitplekken gebruikt worden.
Het BNCH-project geeft antwoord op deze vragen door de bank iedere week op een andere locatie neer te zetten. De sensoren in de bank geven informatie over hoe vaak, wanneer en op welke manier de bank gebruikt wordt. Tijdens het kwalitatieve onderzoek vertellen gebruikers over locatievoorkeuren, het ontwerp van de bank en de ontwikkeling van publieke ruimte in het algemeen. Zo is de BNCH een middel voor participatie en open je als beleidsmaker het gesprek over de openbare ruimte.